"مرگ"

دستش‌توی‌دستم‌بود...توی‌عمرم‌این‌همه‌احساس‌رو‌یکجا‌تجربه‌نکرده‌بودم...ذوق‌..ترس.. عشق..خوشحالی..این‌یه‌شروع‌دوباره‌بود..‌بعد‌۳۱‌سال‌درد..بهش‌نگاه‌کردم..صورتش‌رو‌تاحالا‌انقدر‌خوشحال‌ندیده‌بودم‌..داشت‌باهام‌حرف‌میزد‌و‌شوخی‌میکرد‌اما‌من‌همه‌ی‌خاطرات‌گذشته‌رو‌جلوی‌چشمم‌می‌دیدم..به‌چشم‌هام‌خیره‌شد‌و‌بعد‌دو‌ثانیه..هر‌دوتامون‌زدیم‌زیر‌خنده..بوسه‌ای‌به‌روی‌گونه‌م‌زد‌و‌گفت..خیلی‌هیجان‌داری‌نه؟یادم‌افتاد‌که‌دیروز‌از‌هیجان‌خوابم‌نمی‌برد..اون‌روز‌رسیده‌بود؟

نگاهی‌به‌ساعت‌کردم‌‌..پنج‌و‌چهل‌دقیقه‌صبح..یکی‌از‌بهترین‌لحظات‌زندگیم‌بود‌..اون‌داشت‌میخندید‌و‌رویا‌پردازی‌می‌کرد..یه‌خونه‌ی‌کوچیک‌و‌دنج..یه‌گربه‌بامزه‌و‌عشقی‌که‌توی‌اون‌خونه‌موج‌میزنه..تاقبل‌از‌اینکه‌به‌خودمون‌بیایم..صدای‌اپراتوری‌‌که‌میگفت..پرواز‌پی‌اس‌۷۵۲به‌مقصد‌اوکراین...بقیه‌ش‌رو‌نشنیدم..شروع‌کرد‌به‌دویدن‌و‌با‌خنده‌به‌سمت‌در‌فرود‌گاه‌رفت...

سوار‌‌اتوبوس‌شدیم...همه‌چیز‌رو‌رنگی‌رنگی‌میدیدم..با‌عشق‌و‌خنده‌تک‌تک‌لحظه‌ها‌می‌گذشت...احساس‌غیر‌قابل‌توصیفی‌داشتم..اون‌هم‌همین‌طور‌بود...داشت‌خوابم‌میومد..زمان‌میگذشت‌و‌می‌گذشت...سوار‌هوا‌پیما‌شدیم..سرم‌رو‌روی‌شونه‌هاش‌گذاشتم..داشت‌شعرمون‌رو‌رو‌تو‌گوشم‌زمزمه‌میکرد‌..احساس‌فوق‌العاده‌ای‌بود..پلک‌هام‌داشت‌سنگینی‌میکرد‌و‌کم‌کم‌خوابم‌برد...

داشتیم‌با‌هم‌میخندیدیم..یه‌کافه‌دنج‌زده‌بودیم‌اونجا...کنار‌هم‌شاد‌بودیم‌و‌از‌لحظه‌به‌لحظه‌زندگی..لذت‌میبردیم......با‌صدای‌بزرگ‌و‌وحشتناکی‌چشم‌هام‌رو‌باز‌کردم..صدای‌جیغ‌‌‌سرم‌‌رو‌داشت‌میترکوند..جلوی‌چشم‌هام‌رو‌خون‌گرفته‌بود..صدا‌ها‌توی‌سرم‌اکو‌میشد..مامان‌من‌میترسممم‌..من‌نمیخوام‌بمیرم....چرااا‌....میخواستم‌پسرم‌رو‌برای‌اولین‌بار‌ببینم..این‌وحشتناکه..برام‌مثل‌یک‌کابوس‌بود..نمیدونستم‌که‌چیشده..فرصت‌هیچ‌کاری‌رو‌نداشتم..دست‌هام‌توی‌دستش‌میلرزید..به‌اون‌رویا‌ها‌فکر‌کردم..میدونستم‌این‌پایانه..‌اما‌خیلی‌زود‌بود..اشک‌روی‌گونه‌هام‌خشک‌شده‌بود..بچه‌ها‌جیغ‌میکشیدند..پدر‌ها‌گریه‌میکردند..زوج‌‌ها‌همدیگر‌رو‌می‌بوسیدند‌و‌پیرمردی‌داد‌میکشید..همه‌چیز‌محو‌بود..کمتر‌از‌دوثانیه‌طول‌کشید..یک‌‌صدای‌انفجار‌دیگه‌اومد‌و‌تاریکی..همه‌جا‌رو‌غرق‌خودش‌کرد...مرگ"